آیا با تأثیر محدودیت فضاها بر انتخاب نوع سیستم اطفاء حریق آشنا هستید؟
از گذشته های دور، آتش، گرما و روشنایی حاصل از آن، عاملی حیاتی در زندگی بشر بوده است. اما این نعمت بزرگ، همیشه بی خطر نبوده و در صورت عدم مهار آن، خسارات سنگینی به جان و مال انسان ها وارد کرده است. انسان متمدن به مرور دریافت که باگرفتن یکی از اضلاع مثلث آتش، یعنی اکسیژن، سوخت و گرما، می تواند آتش را مهار کند.
در گذشته عامل واکنشهای زنجیره ای ناشناخته بود اما امروزه با درک اینکه واکنشهای زنجیره‌ای نیز یکی از عوامل تاثیر گذار در تولید آتش است آن را به عنوان عامل چهارم می‌شناسند.
انواع سیستم های اطفاء حریق و نحوه انتخاب آن در محیط
سیستم های اطفا حریق به دو دسته کلی اطفاء حریق اتوماتیک و دستی تقسیم بندی می شوند.
سیستم اطفاء حریق اتوماتیک شامل سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی، گازی و فوم و سیستم اطفاء حریق دستی شامل جعبه های آتش نشانی و کپسول های دستی می‌شوند. هر یک از این سیستم ها دارای تقسیم بندی های مختص به خود هستند که با توجه به شرایط محل مورد اطفاء، انتخاب می‌شوند.
سیستم اطفاء حریق اتوماتیک آبی اسپرینکلر به چهار نوع
- سیستم لوله تر
- سیستم لوله خشک
- سیستم پیش عملگر
- و سیستم سیلابی تقسیم بندی می‌شود.
نحوه انتخاب هر یک از این سیستم ها جهت اطفاء حریق فضاهای مورد نظر بستگی به محدودیت‌های محیط طراحی دارد. با توجه به گستردگی محیط‌ها، عوامل مؤثر و محدودیت‌های موجود جهت انتخاب سیستم اطفاء حریق مناسب، کاری بس دشوار بوده و می‌بایست توسط متخصص مربوطه انجام پذیرد.
به طور کلی در ساختمان های بدون محدودیت از سیستم لوله تر جهت سیستم اطفاء حریق استفاده می‌شود.
در فضاهایی که احتمال یخ زدگی آب داخل لوله‌های سیستم اطفاء حریق وجود دارد میتوان از سیستم خشک استفاده نمود.
در فضاهای حساس به منظور جلوگیری از فعالیت ناخواسته سیستم اطفاء حریق میتوان از انواع سیستم‌های پیش عملگر استفاده کرد.
به منظور کنترل دمای محیط مخازن سوخت در محیط‌های باز نیز میتوان از سیستم سیلابی استفاده کرد.
(انتخاب صحیح سیستم اسپرینکلر، نقش بسزایی در افزایش بازده و کارایی، کاهش هزینه های نصب، راه اندازی، نگهداری و محاسبات هیدرولیکی سیستم خواهد داشت)