استاندارد های ایمنی و حریق در بیمارستان ها
آتش سوزی یكی از خطرناكترین پدیدههـایی اسـت كه خسارات جانی و مالی عمدهای را به وجـود مـی آورد. بیمارستانها و مراكـز پزشـكی درمـانی از جملـه مكانهایی هستند كه هر ساله تعداد زیـادی از حـوادث حریق را بـه خـود اختصـاص مـی دهـد.
ازآنجاكـه ساكنین بیمارسـتان عمومـاً افـراد نـاتوانی هسـتند كـه امكان نجات خـود را ندارند، آتش سوزی در بیمارسـتان بیشتر از هر مكـان عمـومی دیگـری مـی توانـد باعـث خسـارات جــانی شــود. بـعـلاوه بــه دلیـل وجـود دســتگاه ها و تجهیــزات گــران قیمــت و متعــدد در بیمارستان ها، آتش سوزی می تواند خسارات مالی زیادی را در پی داشته باشد . ضمن اینكـه هرگونـه وقفـه در كار بیمارستان به دلیل حوادثی همچون حریق با توجـه به ماهیت كار بیمارستان در ارائـه خـدمات درمـانی بـه جامعه بسیار حائز اهمیت بوده و ایمنـی بیمارسـتان ها در برابر آتش سوزی یكی از فاكتورهای مهم به شمار می آید.
در خصوص استاندارد های حریق در بیمارستان مواردی که مورد توجه قرار می گیرد شامل اطلاعات زمینه ای ساختمان از جمله ارتفاع، قدمت، تعداد طبقات، ارتفاع سقف کاذب، کاربری فضا ها، زیر بنای ساختمان؛ و از جمله پارامترهای ایمنی حریق مانند: نوع سازه، دسته بندی ساختمان از نظر قابلیت اشتعال و احتراق، تعداد دود بندها، اتاق امن جهت شرایط اضطراری،گروه بندی تصرف ها، سیستم های اطفاء حریق، سیستم های اعلام حریق، مـواد پوشـانندهی ســطوح داخلــی، دسترســی بــه راههــای خروجی، درب های خروج.
در برنامه ایمنی بیمارسـتان بایـد تـلاش شـود تـا احتمال مرگ و صدمه ساکنان تا حد ممکن کاهش یابد و به اسکلت ساختمان ومحتویات آن کمتـرین آسـیب وارد شود برای رسیدن به این اهداف از روشـهای ایمنـی حریـق اسـتفاده می شود،که بطـور خلاصـه شـامل مـوارد زیر می باشد:
1. پیـشگیری از ایجادحریق: پیداست که اولین مرحله پیشگری است وفقط زمانی که این روش اثرش را از دست داد روشهای دیگر مـورد توجـه قرار می گیرد. طراحی مناسب اسکلت وبنای ساختمان و نگهداری صحیح آن، نگهداری مناسب دسـتگاه ها وتجهیزات وسرویـس ها، توجه جدی به مناطق دارای احتمال آتش سوزی بالا، آموزش کارکنان در جهت نحوه صحیح کار با دستگاههاوتجهیزات ، تهیه دستورالعمل های مناسب برای موارد فوق وبازرسی مداوم از راههای پیشگیری از ایجادحریق وکنتـرل منـابع حریـق اسـت.
2. ارتباطات (سیستم های ا علام حریق): باید مطمئن شد در صورت بروز حریق ساکنان و بخـصوص مـسئولین مربوطـه بـا خبر شده وتمامی سیستم های حساس به حریق یکی پس از دیگری به کار خواهنـد افتـاد. اگـر ارتباطـات موفـق باشـد آنگـاه عملیات فرار ونجات واطفاء حریق می تواند اجراشود واگر ارتباطات موفقیت آمیز نبا شد تنها محدود کردن حریق به عنـوان تنهـا روش در دسترس باقی می ماند.
3. عملیات نجات وفرار : درهنگام حریق باید مطمئن شد که ساکنین ساختمان شامل بیماران، پرسنل و عیادت کنندگان قبل از آنکه بوسیله گرما یا دود صدمه ببیننـد، بـه منطـق امـن برونـد. تعریـف اصـولی فرار یـا خروج اضطراری آن است که افراد به خارج از ساختمان و یا به محل امـن برونـد و ایـن کار بایـد در همـه قـسمت های سـاختمان ممکـن باشد. دو استراتژی عمده برای فرار وجود دارد:
الف- خروج نهایی یا فرار کامل : که شامل خروج ازساختمان و رسیدن به فضای بـاز امن توسط افرادیست که قادربه انجام این کارهستند.
ب- ورود بـه پناهگاه یا منطقه امن: این روش بخصوص برای بیماران بستری کاربرددارد. این عمل، نجات نسبی رافراهم میکند. پناهگاه یا منطقه امن، محلی درهمان طبقه است که از حفاظت و ایمنی بالا در برابرآتش و محصولات آن برخورداراست.
0 دیدگاه